Jan Paweł II właśc. Karol Józef Wojtyła ur. się 18 maja 1920r. w Wadowicach. Syn Karola i Emilii z Kaczorowskich, która zmarła w wieku 45 lat 13 kwietnia 1929r. Jego starszy brat Edmund był lekarzem i w wieku 26 lat w 1932r. zmarł w Bielsku na szkarlatynę, którą zaraził się od swojej pacjentki. Wojtyłowie mieli jeszcze jedno dziecko Olgę – zmarła zaraz po urodzeniu w 1914r. w Krakowie. Ojciec jego – wojskowy urzędnik w  stopniu porucznika pracował w Powiatowej Komendzie Uzupełnień – zmarł  18 lutego 1941r. po długiej chorobie.

    Karol, nazywany zdrobniale Lolkiem,  był bardzo dobrym uczniem, lubił piłkę nożną i teatr. W wieku 9 lat przyjął Pierwszą Komunię Świętą, a gdy miał 18 lat przyjął sakrament bierzmowania. Po maturze w 1938 roku rozpoczął studia polonistyczne na Wydziale Filozoficznym  Uniwersytetu  Jagiellońskiego w Krakowie. Wtedy również podjął pierwsze samodzielne próby pisarskie. Jego pierwsze utwory to "Ballady beskidzkie" i "Dawid - renesansowy psałterz".

  Gdy okupant zamknął uniwersytet w 1939 roku, młody Karol pracował fizycznie (1940 - 1944) najpierw fabryce chemicznej Solvay, później w kamieniołomie w Zakrzówku, na końcu w oczyszczalni sody w Borku Fałęckim. W tym okresie Karol związał się też z polityczno-wojskową katolicką organizacją podziemną Unia, która starała się między innymi ochraniać zagrożonych Żydów. 

   Jesienią roku 1941 Karol wraz z przyjaciółmi założył Teatr Rapsodyczny, który swoje pierwsze przedstawienie wystawił 1 listopada 1941. Rozstanie Wojtyły z teatrem nastąpiło nagle w roku 1942, gdy postanowił on studiować teologię i wstąpił do tajnego Metropolitalnego Seminarium Duchownego w Krakowie, gdzie 1 listopada 1946 otrzymał święcenia kapłańskie od arcybiskupa Adama Sapiehy. W tym samym czasie rozpoczął w konspiracji studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. W okresie od kwietnia 1945 do sierpnia 1946 roku Karol Wojtyła pracował na uczelni jako asystent i prowadził seminaria z historii dogmatu.                                           

    15 listopada wyjeżdża do Rzymu, aby kontynuować  studia na Papieskim Międzynarodowym Athenaeum Angelicum (obecnie Papieski Uniwersytet Świętego Tomasza z Akwinu (Angelicum)) w Rzymie. Na wiosnę 1947 roku pojechał do San Giovanni Rotondo, by spotkać się z ojcem Pio.

   W lipcu 1948r. zostaje skierowany na okres 7 miesięcy do parafii w Niegowici, gdzie pełnił zadania wikarego i katechety.  W marcu 1949 roku Karol Wojtyła został przeniesiony do parafii św. Floriana w Krakowie. Tam też założył mieszany chorał gregoriański. Nadal często wyprawiał się na wycieczki i obozy wędrowne z młodzieżą

Podczas wielu wycieczek ksiądz Wojtyła starał się zmylić ówczesną milicję i dlatego zdejmował sutannę i kazał nazywać się "wujkiem".  Karol  Wojtyła wykładał m.in. w seminariach diecezji: krakowskiej, katowickiej i częstochowskiej (mieściły się one wszystkie w Krakowie) .   14 czerwca 1948 roku ks. Wojtyła zdał egzaminy doktorskie.    W 1951 roku rozpoczął przygotowania do habilitacji profesorskiej, którą ukończył w 1953 roku. W 1955 roku został członkiem Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Jego wykłady obejmowały głównie teologię moralną i etykę małżeńską, ale ogarniały też szeroko pojętą historię filozofii. Były precyzyjne i trudne, Wojtyła ujmował jednak studentów jako profesor wprawdzie wymagający, lecz życzliwy, otwarty na rozmowę i sprawiedliwy.

   Dużo uwagi poświęcał także pracy publicystycznej, pisał eseje filozoficzne (np. Personalizm tomistyczny – o Tomaszu z Akwinu, O humanizmie św. Jana od Krzyża) i szkice. Często publikował w krakowskich periodykach katolickich:  miesięczniku "Znak" i "Tygodniku Powszechnym” pod pseudonimem Andrzej Jawień", w  1946 r. wydrukowana została "Pieśń o Bogu ukrytym",  „Pieśń o Blasku wody” i ”Myśli”. W 1940 roku ukazały się pierwsze sztuki teatralne pod wpływem doświadczeń z września 1939 roku: "Hiob" oraz "Jeremiasz". Uważa się, że jedna ze sztuk o tematyce starotestamentowej zaginęła w czasie wojny. Pięć czy nawet sześć lat (według różnych informacji) poświęcił Karol Wojtyła na napisanie następnej sztuki pt. "Brat naszego Boga" (1944-1950). Jej bohaterem jest Brat Albert – Adam Chmielowski.

   4 lipca 1958 r. Karol Wojtyła został mianowany biskupem tytularnym Ombrii, a także biskupem pomocniczym Krakowa. 1960r. pisze sztukę  „Przed sklepem jubilera”. W 1962 roku został krajowym duszpasterzem środowisk twórczych i inteligencji.  Jako biskup przyjął, zgodnie z obyczajem, hasło przewodnie swej posługi. Brzmiało: Totus Tuus (łac. Cały Twój). Kierował je do Matki Chrystusa. Ostatni dramat Wojtyły ukazał się w 1964r. pt. „Promieniowanie ojcostwa”. Natomiast  z pogranicza poezji i prozy poetyckiej utwór „Wigilia wielkanocna” z1966r.

  30 grudnia Karol Wojtyła został mianowany arcybiskupem metropolitą krakowskim. Cztery lata później, podczas konsystorza z 26 czerwca 1967 został nominowany kardynałem. 29 czerwca 1967 roku otrzymał w Kaplicy Sykstyńskiej od papieża Pawła VI czerwony biret, Otrzymał on, zgodnie ze starą rzymską tradycją, jeden z kościołów rzymskich. Arcybiskupowi krakowskiemu przydzielono kościół San Cesareo in Palatio (kościół św. Cezarego Męczennika na Palatynie.

    9 lipca odbył się ingres kardynała do Katedry Wawelskiej, a w kilka miesięcy później kardynał dokonał kanonicznego objęcia kościoła rzymskiego. Niełatwa to była praca w warunkach reżimu komunistycznego, jaki panował w Polsce.  We wrześniu władze odmówiły paszportów na wyjazd do Rzymu na obrady Synodu Biskupów Prymasowi Polski Kardynałowi Wyszyńskiemu. Kardynał Wojtyła również nie wyjechał na znak solidarności. Potem brał już udział we wszystkich kolejnych zgromadzeniach synodu.

   Będąc kardynałem nie zaniedbywał pracy badawczej. Brał czynny udział w sympozjach naukowych, promocjach doktorskich i habilitacjach. W 1969 roku  wydał swą książkę filozoficzną monografię z zakresu antropologii  „Osoba i czyn"  znana była także za granią, a nieco później "U podstaw odnowy". Jako uczony został wyróżniony doktoratem Honoris Causa Uniwersytetu im. Gutenberga w Moguncji. W tym czasie wiele podróżował - odwiedził Kanadę, Australię, RFN i USA, często wyjeżdżał do Rzymu.  

  W 1975r.  „Tygodniku Powszechnym” ukazał się poemat „Rozważania o śmierci", a w 1979 r. poematy: „Kamieniołom „ i „Myśląc ojczyzna”

Wiosną 1976 papież  Paweł VI zaprosił go do Watykanu, by głosił tam rekolekcje wielkopostne (wydane później w publikacji książkowej). 6 sierpnia 1978 roku zmarł papież Paweł VI. Kardynał Wojtyła wyjechał do Watykanu na uroczystości pogrzebowe. 

Na zwołanym po śmierci Jana Pawła I drugim konklawe w roku 1978 Karol Wojtyła został wybrany na 262 papieża i przybrał imię Jana Pawła II. Wynik wyboru ogłoszono 16 października o 16:16. 

habemus

Herb Jana Pawła II

W czasie swojego pontyfikatu Jan Paweł II odbył 146 podróży apostolskich na terenie Włoch. Jako biskup Rzymu odwiedził 317 z 333 parafii Rzymskich. Odbył 104 pielgrzymki zagraniczne, będące wyrazem troski Następcy Piotra o cały Kościół.

    Wśród  dokumentów należy wyliczyć: 14 encyklik, 14 adhortacji apostolskich, 11 konstytucji apostolskich i 41 listów apostolskich. Napisał też książki:Mężczyzną i niewiastą stworzył ich. Odkupienie ciała a sakramentalność małżeństwa – Watykan 1986; pełna, książkowa (i opatrzona przypisami) wersja środowych wykładów do wiernych; wysnuta z Biblii, a nawiązująca do encykliki Pawła VI Humanae vitae, monografia na temat, jak to nazwał autor, "teologii ciała", także godności integralnie ujętej osoby ludzkiej. Przekroczyć próg nadziei – Lublin, październik 1994, KUL;Dar i Tajemnica – listopad 1996; Tryptyk rzymski (poemat) – Kraków, marzec 2003, Wydawnictwo Literackie; Wstańcie, chodźmy – Kraków, maj 2004, Wydawnictwo św. Stanisława; Pamięć i tożsamość – Kraków, luty 2005, Społeczny Instytut Wydawniczy Znak. 
 Warto dodać, że nakładem Wydawnictwa Znak ukazała się w kilku wydaniach pozycja zawierająca teksty przemówień i homilii, jakie Jan Paweł II wygłosił w Polsce - Jan Paweł II - Pielgrzymki do Ojczyzny, której faktycznym autorem jest przecież papież.

     Jan Paweł II  przewodniczył 147 ceremoniom beatyfikacyjnym, w czasie których ogłosił 1338 błogosławionych (w tym 154 Polaków), kanonizował  51 z wszystkich 482 świętych (w tym 9 Polaków oraz 2 świętych związanych z Polską).

   Podczas swojego pontyfikatu powołał więcej kardynałów niż którykolwiek z jego poprzedników. Na dziewięciu konsystorzach mianował 231 kardynałów (jednego in pectore), w tym 10 Polaków.  Przewodniczył też 6 zebraniom plenarnym Kolegium Kardynalskiego.

    W trakcie swojego pontyfikatu zwołał 15 synodów biskupów: 6 synodów generalnych zwyczajnych , jeden synod generalny nadzwyczajny i 8 synodów specjalnych.

     W dniu 13 maja 1981, podczas audiencji generalnej na Placu św. Piotra w Rzymie o godzinie 17:19, Jan Paweł II został postrzelony przez tureckiego zamachowca Mehmeta Ali Agcę w brzuch oraz rękę. Jan Paweł II od początku lat 90. cierpiał na postępującą chorobę Parkinsona. Mimo licznych spekulacji i sugestii ustąpienia z funkcji, które nasilały się w mediach zwłaszcza podczas kolejnych pobytów papieża w szpitalu, pełnił ją aż do śmierci. W lipcu 1992 przeszedł operację w celu usunięcia guza nowotworowego na jelicie grubym. Jego długoletnie zmagania z chorobą i ze starością były osobistym przykładem głoszonych na ten temat poglądów, w których podkreślał godność ludzkiego cierpienia i odnosił je do męki Chrystusa. 13 maja 1992 papież, w 11. rocznicę zamachu, ustanowił Światowy Dzień Chorego. Nagłe pogorszenie stanu zdrowia papieża rozpoczęło się 1 lutego 2005. Przez ostatnie dwa miesiące życia Jan Paweł II wiele dni spędził w szpitalu i nie udzielał się publicznie. Przeszedł grypę oraz zabieg tracheotomii, wykonany z powodu niewydolności oddechowej.

   Jan Paweł II zmarł 2 kwietnia 2005r. w opinii świętości (Santo Subito - krzyczał tłum ludzi zebrany na placu św. Piotra w Watykanie, gdy zmarł papież o godz.21.37). Jego pontyfikat trwał przez 26 i pół roku (9666 dni) był trzecim pod względem długości. Beatyfikowany 1 maja 2011r. w niedzielę Miłosierdzia Bożego. Święto, które sam ustanowił - pierwsza niedziela po Wielkanocy. Kanonizacja Jana Pawła II odbyła się w Watykanie na Placu św. Piotra 27 kwietnia 2014 r. Od tego dnia Karol Wojtyła został włączony w poczet świętych.

źródło: Wikipedia